مقایسه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان سال اول و چهارم دانشگاه علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی ۹۳-۹۲

زمینه و هدف: ارتقاء سلامت، فرآیند قادرسازی مردم برای افزایش کنترل رفتار و بهبود سلامت تعریف شده است. در این میان انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از بهترین راه هایی است که مردم توسط آن می توانند سلامت خود را حفظ و کنترل نمایند. به دلیل اهمیت سلامت افراد جوان در ارتقاء سلامت جامعه، این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان سال اول و چهارم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه شهید بهشتی در سال تحصیلی 93-92 اجرا گردید. روش بررسی: این پژوهش مقطعی، بر روی 500 نفر از دانشجویان در دو دانشگاه علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی شهید بهشتی با روش نمونه گیری چند مرحله ای انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه 52 سوالی نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتhealth-promoting lifestyle profile ii بود. داده ها به کمک نرم افزار spss نسخه 18 و آزمون های آماری t مستقل، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چند متغیره و anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، میانگین و انحراف معیار نمره رفتارهای ارتقاء سلامت در دانشجویان علوم پزشکی 20.16±128.74 و در دانشجویان غیر علوم پزشکی 20.52± 128.96 از نمره کل 208 بود. از میان ابعاد رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دو گروه، بعد خودشکوفایی و شاخص فعالیت فیزیکی به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: در تحقیق حاضر، بین میانگین نمره انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در میان دانشجویان علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.